کنترل پیچش ساختمان‌های یک‌طبقه‌ی نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی

مطالعات گذشته حاکی از عملکرد مثبت میراگرهای اصطکاکی در کنترل پیچش سازه‌های نامتقارن است. هدف از این مطالعه تعیین پارامترهای مؤثر و مقدار آن‌ها در کنترل پیچش سازه‌ی نامتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی است. برای این منظور ساختمان‌های فولادی براساس یک مدل متقارن پایه و به‌ازای خروج از مرکزیت‌های مختلف جرمی، توزیع‌های مختلف میراگر و مشخصات میراگر اصطکاکی و مهاربندهای متصل به میراگر اصطکاکی توسط نرم‌افزار O‌p‌e‌n‌S‌e‌e‌s مدل شده و مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. پاسخ‌های حاصل از ساختمان مجهز به میراگر برای حالات مختلف توزیع مقایسه شده‌اند و پارامترهای مؤثر و مقدار آن‌ها در رفتار نظیر حالات بهینه‌ی وضعیت قرارگیری میراگرها، بار لغزشی بهینه‌ی میراگر اصطکاکی، مهاربند متصل به میراگر اصطکاکی مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت چنانچه پارامترهای ذکرشده در حالت بهینه در سازه‌ی نامتقارن مورد استفاده قرار گیرد، میراگرهای اصطکاکی توانایی کنترل پیچش ضعیف و قوی سازه‌های نامتقارن را دارند.